In 2020 zijn wij helaas onze erkenning als huurdersstichting via de rechter kwijtgeraakt. Woningcorporatie Stg. Woondiensten Enkhuizen vond ons te vervelend en heeft ons er na het eerste kadergesprek eruit gewerkt. Zij heeft ervoor gekozen liever een informele en experimentele huurdersorganisatie HAR op te richten en deze als belangenbehartiger voor de huurders van de Bloemenbuurt aan te wijzen. Dit, omdat zij een formele huurdersorganisatie maar achterhaald vindt. Hiermee stelt de woningcorporatie, Toegelaten Instelling en semi overheidsinstelling Stg. Woondiensten Enkhuizen zich boven de wet.
Wij zijn er dus uitgewerkt. Dit grapje heeft ons persoonlijk ruim €7000 gekost. Als huurdersorganisatie zouden wij de onkosten van WDE vergoed krijgen, maar de woningcorporatie vergoed liever een door haarzelf opgerichte huurdersbelangenvertegenwoordiging. Dit zonder echte inbreng van de huurders en zonder dat wet, – en regelgeving gevolgd wordt.
De rechter heeft ons toen op een aantal kleine zaken gewezen om weer er vol voor te gaan. Maar dat is niet gelukt. Helaas heb ik 9 augustus 2020 een hartaanval gekregen, waardoor toch wat dingen voor mij veranderd zijn. Het is voor ons daarbij een te grote investering om onze statuten te veranderen. Wij zijn dus helemaal onafhankelijk en doen nog wat in ons macht ligt om nog voor de huurders op te kunnen komen.
Wel heb ik nog mij als voorzitter in 2020 nog ingezet voor de Leegstandwet-huurders van de Begoniastraat en daarna was het voor mij even gebeurd. Ik had besloten om mij met de stichting een poosje terug te trekken, maar ben wel op de achtergrond doorgegaan met het uitzoeken van allerlei zaken en ben in gesprekken gegaan met o.a. de gemeente, de Autoriteit Woningcorporaties (AW), de Inspectie leefomgeving en Transpor (ILT) en andere instanties.
Het is hier in Enkhuizen écht vechten tegen de bierkade. Alle prestatiepartners hier weten van elkaar dat ze op diverse vlakken onrechtmatig actief zijn, maar ze houden uiteraard bij elkaar de hand boven het hoofd. Ook al laat je bewijsstukken van de toezichtinstanties zien, dan geven ze je nog het gevoel dat je “debiel” bent of zo. Zonder tussenkomst van een dure rechter wil men hier gewoonweg niets toegeven.
Het erge hiervan is dat het lijkt alsof het verder niemand ook wat kan schelen. Men heeft het tegenwoordig over “vrijheid” en gaat actie voeren voor de gekste dingen, maar wat voor de neus staat, wordt niet gezien en gewoon geaccepteerd.
Zo kom ik vaak voor de opmerkingen van mensen te staan van “o, maar dit is al jaren zo”, alsof dit een vrijbrief en goedkeuring is voor de woningcorporatie om te doen wat zij op haar manier belieft.
Ik ben dan ook al vanaf 2018 bezig met uitzoeken van dit soort zaken en moet bekennen dat het best frustrerend is dat wij schijnbaar de enigen zijn die zich druk maken om de vrijheid van de huurders van de sociale huurwoningen. Want wat de huurders blijkbaar niet willen zien, is dat de woningcorporatie, de gemeente, maar ook de huurdersvertegenwoordiging HAR E, vanaf 2016, met het experimenteren met de informele huurders-organisatie, om de rechten van de huurders heen gaat. Tot er helemaal geen inbreng meer mogelijk is. En dan is het te laat!
Ik blijf mij in ieder geval inzetten tot ik kan, om erop toe te zien dat wet,- en regelgeving door de 3 prestatiepartners nagekomen wordt en hoop dat ik meer mensen “wakker kan schudden” en bewust kan maken over wat er met onze huurdersrechten en ons “dak boven het hoofd”, gebeurd.