HVB 
De voormalige voorzitter van de Huurdersstichting en de voorzitter van de nieuwe HVB strijden niet voor niets al 6 jaar lang voor het behoud van 74 woningen van de Bloemenbuurt en hun eigen woning. Dit komt uit pure onrecht.
Hierbij een stukje van hun verhaal als huurders uit de Bloemenbuurt.
In 2009 zijn zij vanuit de Tom Kranenburgstraat verhuisd naar de Violenstraat. Want ook deze straat moest gesloopt worden.
Ze mochten een andere woning uitzoeken en hebben toen een woning op de Violenstraat gevonden. De enige twee-onder-een-kapwoning in de buurt. Met een garage en een hele mooie grote tuin. Toen was al beloofd dat er een nieuwe berging zou komen. Ook zou dit gedeelte van de Bloemenbuurt niet gesloopt worden. Maar beide beloften zijn zoals gebruikelijk niet door Welwonen nagekomen.
In 2010 zijn deze woningen gerenoveerd met een nieuw dak, isolatie, dubbele beglazing, nieuwe voegen in de muren en zo meer. 8 jaar daarna zijn ze echter overvallen met een sloopbesluit voor deze woningen welke eind december 2017 genomen was. Maar… hoe dan???
Op 5 januari 2018 kregen zij een brief van Welwonen binnen waarin stond dat Welwonen in eind december 2017 het sloopbesluit had genomen voor hun woning en 73 andere woningen. Dit was de eerste keer dat zij over de sloopplannen voor hun woning en de 73 andere woningen, en het sloopbesluit geïnformeerd zijn. Dit sloopbesluit stond vast. Zo is het aan hen voorgehouden. Dit sloopbesluit is zonder enige reden aan hen medegedeeld.
Sindsdien is de rust voorbij en moeten zij en de andere bewoners van Welwonen verplicht verhuizen. De opeens gedegradeerde renovatiewoningen krijgen geen groot (planmatig) onderhoud meer op hun woning en geen energiebesparende maatregelen. Maar ook de overige woningen, waarbij de werkzaamheden in 2012 begonnen zijn en waarbij ten minste 54 daken zijn vernieuwd, daarvan zijn de huurders plotseling rechteloos geworden. Sindsdien worden deze woningen door Welwonen bewust verwaarloosd. De reguliere huurders tot spoedzoekers gemaakt.
De participatie bijeenkomsten, woonwensengesprek en zo meer zijn ruim na dit sloopbesluit van eind december 2017, vanaf 2018 van start gegaan. Mosterd na de maaltijd dus! Er is dan ook geen enkel inspraakrecht geweest voor de plannen voor de fases 2-4, waaronder deze woningen vallen en voor het sloopbesluit van eind december 2017.
(De wijkwandeling en de bijeenkomsten in 2017 gingen overigens over de laatste fase 3 Begoniastraat wat al gesloopt is, volgens een memo van de gemeente)
Sindsdien voelen zij en de andere betrokken huurders Bloemenbuurt als enigen de consequenties van het sloopbesluit van eind december 2017. Ze worden (en zijn) “alvast” door Welwonen uit hun woningen gejaagd. “Uitgerookt”. Hun woon,- en leefgenot, welzijn en zo meer is dan ook al jarenlang ernstig aangetast. (Een aantal zijn vrijwillig gegaan)
Echter, de gemeenteraad, Aedes, WSW, de autoriteit Woningcorporaties en ILT en zo meer, zijn nooit over dit sloopbesluit van eind december 2017 geïnformeerd. Het RVC had er niet eens toestemming voor gegeven. Volgens de gemeente is dit sloopbesluit in de voornemensfase genomen en midden in de onderhandelingen. Welwonen verzwijgt dan ook stelselmatig dit sloopbesluit, wat eigenlijk een dubbele agenda is. En verzint voor iedere instantie een ander verhaal en tijdlijn.
Zo zijn de voormalige voorzitter van de huurdersstichting, de nu zittende voorzitter HVB en de andere betrokken huurders door Welwonen erin geluisd. En zo is eigenlijk de maatschappij bedrogen met verhalen en tijdlijnen van Welwonen, welke helemaal niet kloppen. Zo zijn renovatiewoningen door Welwonen gelijkgesteld als sloopwoningen. Een onbegrijpelijke zaak.
En de sloop van deze renovatiewoningen zou in opdracht van de Overheid zijn en de woningnood oplossen???
Een zeer merkwaardig verhaal, maar helaas voor hen en vele andere huurders de werkelijkheid.
